Κάθε κυριακή χωρίς να το θέλω(μάλλον αφού την ονειρεύομαι συχνά) σκέφτομαι την Χριστίνα,την κοπέλα που αγάπησα όσο καμία άλλη και για να σταματήσω να την πληγώνω αποφάσισα την κάνω να με σιχαθεί.Θυμάμαι τις κυριακές τα πρωινά που ξυπνούσαμε μαζί και εγώ πάντα γυρόφερνα το cd των Mono In Vcf για να γλυκύνει την μέρα,αλλά πάντα ο Best Radio σχεδόν κέρδιζε την μάχη.Όπως και να χει,όσο και να σας πληγώσει κάποιος μην αφήσετε να σας κυριεύσει ο θυμός και τα τινάξει όλα στον αέρα.Αυτό έπαθα και εγώ και έμεινα με την ονειροπόληση.But that's life...beautiful and ugly sometimes..
Tα 2 τραγούδια που κρατήσαν συντροφιά σε αυτό το ονειροπόλημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου